گروه آموزشي و پژوهشي مذاهب اسلامي دانشكده مذاهب اسلامي دانشگاه اديان و مذاهب، جلسه دفاع از پاياننامه كارشناسي ارشد با موضوع « نذر و قرباني در مكتب اهل بيت(ع) و مقايسه آن با نظر وهابيت » برگزار كرد.
اين پايان نامه توسط فرجالله پژمان و با راهنمايي دكتر سيد ابوالحسن نواب و مشاوره حجتالاسلام محمد معينيفر تهيه و تدوين شده است. در چكيده اين رساله آمده است:
نذر و قرباني از جمله سنتهاي حسنهاي است، كه در اديان الهي و بالخصوص دين مبين اسلام مورد تأكيد فراوان واقع شده است. بزرگان دين، فقها و متكلمين در كتب فقهي و اعتقادي خود به آن پرداخته و شروط و احكامي هم براي آن قائل شدهاند، و بر اين باورند كه بدون در نظر گرفتن آن شرايط، نذر و قرباني درست نميباشد.
اما نتيجه نهائي تحقيق حاضر اينكه: هر دو گروه (شيعه و وهابيت) اصل نذر و قرباني را قبول داشته و از جمله عبادات برشمرده و وسيلهاي جهت رسيدن به قرب الي الله ميدانند. ليكن اشكال آنها در كيفيت و چگونه انجام دادن اين اعمال است كه شيعيان در بعضي از مكانهاي مقدس انجام ميدهند و يا مثلاً ميگويند نذر ابالفضل و يا امام حسين عليهماالسلام كردم. و بوسيله اين اعمال، شيعيان را متهم به شرك ميكنند. آنها قائلند چون شيعيان نذر و قربانيشان را كنار قبور انجام ميدهند، اين عبادت غير از خداست پس مشرك و نذر و قربانيشان هم باطل ميباشد. اما در جواب بايد گفت:
1. اينگونه نذر و قرباني كردن شرك نيست. به خاطر اينكه آنرا به نام خدا (بسم الله) انجام ميدهند ولي ثوابش را به روح معصومين و يا ديگري از صلحا هديه ميكنند.
2. هنگام نذر و ذبح به هيچ وجه نميگويند به نام حسين عليه السلام و يا به نام ديگري غير از خداوند. كه فرضاً اگر چنين باشد، خود شيعيان هم، چنين موردي را شرك ميدانند.
3. اگر شيعيان در مكاني خاص قرباني و نذر ميكنند، به خاطر منزلت والا و رفعت معنويي شخص (در نزد خداوند) است كه در آن مكان مدفون شده است.
4. به خاطر اينكه فقرا و بينوايان آن منطقه از گوشت نذري و قرباني شده بهرهاي برده باشند، انجام ميدهند.
5. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودهاند: (ان الاعمال بالنيات). اعمال هر كسي بسته به نيت اوست.