آيا دركتب شيعه روايات صحيح السند تاريخي مبني بر ولادت امام مهدي (عج) وجود دارد؟ / جواد جعفري

اعتقاد پيروان اهل بيت: به ولادت و وجود امام امام دوازدهم حضرت حجة بن الحسن العسكري[ اعتقادي اصيل و ريشه‌دار است. شيعيان در دوران پدر بزرگوار ايشان امام حسن عسكري(ع) خبر ولادت فرزند بزرگوارشان را از زبان خود امام(ع) شنيده‌اند و نسل به نسل اين واقعه مهم را نقل كرده‌اند. علاوه بر خود امام، بزرگان مورد اعتماد شيعه نيز در همان زمان امام مهدي(عج) را ديده و خبر وجود ايشان را به شيعيان داده‌اند.

جريان ولادت امام مهدي[ مانند تمام جريان‌هاي تاريخي ديگر هم داراي اسناد قوي و محكم و هم داراي نقل‌هاي ضعيف و اسنادي متشكل از افراد ناشناس است. بديهي است كه طبق اصول حاكم بر علم حديث و تاريخ، اسناد ضعيف و ناشناخته در سايه اسناد قوي و قابل اعتماد، قوت گرفته و قابل اعتماد مي‌شود. جاي بسي تعجب است كه برخي افراد به جاي اين كه اين مشي علمي را طي كرده و به نتيجه علمي صحيح برسند، از روايات ضعيف شروع كرده و آنها را مستمسك قرار مي‌دهند تا واقعه‌اي ثابت و روشن را امري ضعيف و مبهم جلوه دهند. اين كار علاوه بر اين كه روشي غير علمي است، امري دور از انصاف و حق مداريست. بر افراد آزادانديش لازم است تمام دليل‌هاي يك مطلب را به طور علمي و با انصاف بررسي كنند نه آن كه طوطي‌وار و تقليدگونه حرف غلطي را كه سلف بي اطلاع يا مغرضشان گفته‌اند تكرار نمايند.

در اين مجال برآنيم تا با بيان برخي مستندات صحيح مبني بر ولادت امام مهدي[ و فرزند داشتن امام حسن عسكري(ع) نشان دهيم آنچه دشمنان اهل بيت: با تمام توان خود ترويج و تبليغ مي‌كنند بهانه ‌تراشي بيش نيست و اينان با تكرار دروغي واهي در صدد القاء شبهه در اذهان پيروان اهل بيت: هستند. آنان مدعي‌اند راويان احاديث ولادت امام مهدي[ افرادي مجهول يا غالي هستند كه شيعه آنها را قبول ندارد. حال آن كه اين سخن به هيچ وجه صحيح نيست. شيعه براي اعتقاد خود ادله‌اي محكم، صريح و گويا دارد. البته چنان كه گفته شد برخي نقل‌ها نيز به لحاظ سندي ضعيفند اما اين اسناد به واسطه اسناد قوي، قوت گرفته و قابل اعتماد مي‌شوند.