به گزارش ايسنا منطقه قم، مدير پژوهشكده قرآن و حديث پژوهشگاه مطالعات تقريبي روز دوشنبه در اين آيين با اشاره به اينكه طرح تجميع احاديث بين فريقين براي اولين بار توسط مرحوم آيت الله العظمي بروجردي و شيخ شلتوت مطرح شد، گفت: با ارتحال اين دو عالم جهان تسنن و تشيع اين امر مغفول واقع شد ولي با امر رهبرمعظم انقلاب اين امر در دستور كار قرار گرفت و پس از 13 سال موسوعه عظيم السنه النبويه با 62 جلد منتشر شد.
سيد مصطفي حسيني، ادامه داد: اين موسوعه متضمن بخشي از رواياتي است كه در كتب فريقين بيان شده است كه با تحقيقات بيشتر مي توان روايات بيشتري يافت.
وي بيان كرد: مشتركات ما با اهل سنت در مباحث روايي و تفسيري و... در بيش از 90 درصد است كه با وجود 50 هزار روايتي كه دراين كتاب بيان شده است چگونه مي توان با وحدت مقابله كرد؟
مدير پژوهشكده قرآن و حديث پژوهشگاه مطالعات تقريبي، ادامه داد: يكي از بركات ارزشمندي كه در تدوين اين موسوعه حاصل شد آن است كه اين موسوعه نشان داد كه بيشترين اشتراكات بين دو مساله فقه و اهل بيت(ع) است.
حسيني افزود: حجم روايات مذكور در ابواب فقهي از ابتدايي طهارت تا آخر ديات و موضوع اهل بيت(ع) بيش از 12 هزار صفحه اين موسوعه را به خود اختصاص داده است.
وي گفت: احاديث مشترك در خصوص اهل بيت(ع) و حضرت مهدي(عج) حجمي عظيم را به خود اختصاص داده است كه نويد بخش آن است كه تقريب و وحدت با مباني اهل سنت نيز مطابق است و حتي مفترقات نيز اين قابليت را داراست كه به مشتركات مبدل شود.
مدير پژوهشكده قرآن و حديث پژوهشگاه مطالعات تقريبي گفت: اين موسوعه نشان داد كه بسياري از مباحثي كه تصور مي شد از مفترقات حديثي است در مشتركات شيعه وجود دارد و از جمله اين مسايل مي توان به باب خمس اشاره كرد كه در يك كتاب جمع آوري شده است.
حسيني ادامه داد: از جمله مسايل ديگر مي توان به مساله توسل و حكومت اسلامي و مباحث اقتصادي اشاره كرد؛در مباحث انسان شناسي و تربيتي نيز يك كتاب در اين موسوعه تدوين شد؛ در زمينه حقوق زن و ... نيز كتبي منتشر شده است.
وي اضافه كرد: شيوه تدوين اين كتاب به شكلي بوده است كه ابتدا روايات اهل سنت ذكر شده است و سپس روايات شيعه نقل شده است؛ اتخاذ اين روش دلايل متعددي داشت كه يكي از آنها فرمايش مرحوم آيت الله العظمي بروجردي بود كه ايشان مي فرمودند كه مخاطبان با اين روش مطالعه به حقايق بيشتري مي رسند.
وي در پايان تاكيد كرد: اين موسوعه منبع و مرجعي ارزشمند براي همه محققاني است كه روش مقارن كه روشي قرآني و منطبق با سيره اهل بيت(ع) را در پژوهش هاي خود برگزيده اند.