به گزارش خبرنگار خبرگزاري رسا، كتاب «شناخت صحابه» به قلم آيت الله نجم الدين طبسي از سوي انتشارات دليل ما منتشر شده است.
اين كتاب از «يك درآمد» و نه فصل با عناوين «صحابه مشترك»، «نقد صحابه»، «صحابه ناشناخته»، «رابطه اميرمؤمنان عليهالسلام و صحابه»، «نامگذاري و ازدواجها»، «رابطه صحابه با يكديگر»، «شيعه و صحابه»، «راه راست» و «درنگ در يك واقعيت» تشكيل شده است.
نويسنده در عنوان «تبليغاتي خصمانه» به پاسخگويي به اين شبهه كه «اصل مذهب از ايران و دوران صفويه است» پرداخته است، در قسمتي از اين متن ميخوانيم:
بعضيها خيال ميكنند مذهب تشيع از دوران صفوي به وجود آمده است. اخيرا وهابيها از طريق تبليغات ماهوارهاي ميگويند: اصل تشيع از ايران است. مذهب شيعه، مذهب ايرانيان است و آغاز آن نيز از ايران و اصفهان از ميان صفويه است.
نخست در پاسخ بايد گفت: صفويه نژاد فارس نيستند؛ بلكه نژاد تركند؛ صفويها عموزادههاي عثمانيها و همه از نژاد ترك «از شمال عراق» هستند. گروهي به سمت تركيه فعلي رفتند و تشكيل حكومت عثماني دادند جمعي نيز به اين سمت آمدن و تشكيل حكومت صفوي دادند.
از سويي، ريشه مذهب شيعه فارسي نيست؛ بلكه عربي است و در زمان پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم بوده است.
ابوحاتم رازي از علماي بزرگ اهل سنت و سلفي مسلك در كتاب خود «الزينة في الكلمات الإسلاميه» جلد 3 ميگويد: شيعه نخستين نام مذهب، در اسلام است. يعني قبل از مذهب تسنن، لقب چهار تن از صحابه بود. بر اساس گفته آقايان، ابوذر بايد اصفهاني باشد! نه از طايفه غفار، خاندان ياسر همه حجازياند.
سلمان نيز كه اهل شيراز و يا رامهرمز است، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به او شناسنامه داد و فرمود: «سلمان منا اهل البيت»، چگونه ميگويند: اصل شيعه فارسي صفوي است.
صفويه پانصد سال قبل ميزيستند و فردي كه ميگويد: شيعه نخستين نام مذهب در اسلام است خود، در سال 195 هجري، يعني هفتصد قبل از صفويه زندگي ميكرده است و بر اساس اين نقل ريشه تشيع مدني است نه فارسي. ريشه شيعيان در مدينه و بين صحابه و عرب وجود داشته است.
در بخش ديگري از اين عنوان به بررسي «پيدايش تشيع در قم» پرداخته شده است، در پارهاي از اين متن ميخوانيم: تشيع قم نيز در تاريخ 83 هجري به وسيله فرزندان سعد بن مالك اشعري، از كوفه بوده است. ياقوت حمري صاحب كتاب معجم الدين البلدان متوفاي 626 ه.ق كه خود اهل تسنن است و هشتصد سال پيش، سيصد سال قبل از صوفيه ميزيسته، ميگويد: قم شهر بزرگي است؛ زيبا، جالب و اهل قم همه شيعه هستند.
آغاز تشيع در قم از سال 83 هجري بوده است، يعني22 سال بعد از حادثه كربلا، زمان امام زمان زين العابدين عليهالسلام و توسط گروهي كه از عراق به اين ديار آمدهاند يعني فرزندان سعد بن مالك: عبدالله و احوص و نعيم و عبدالرحمن و اسحاق كه از كوفه به قم آمد و خود شيعه بودند و تشيع را به قم آوردند. در شهر، غير از شيعه وجود نداشت و خاندان اشعري يمني هستند.
يعني اساس تشيع قم از يمن و عرب بوده است و ايران و فارس و عرب و همه به شيعه علي عليهالسلام بودن افتخار ميكنند و آنچه كه در مورد اساسا تشيع در دوران صفويه گفته شده حاكي از ناآگاهي طرف مقابل است.
گفتني است، نويسنده براي تدوين اين كتاب 94 منبع روايي و تاريخ همچون: «معجم البلدان»، «منهاج السنة»، «الشافي في الأمامة»، «الفتنة كبري»، «كنز العمال»، «مدينة المعاجز»، «منهاج السنة»، «مروج الذهب»، «تنقيح المقال»و «ربيع الابرابر».
كتاب «شناخت صحابه» با شمارگان 3000 نسخه در 152 صفحه به قميت 3000 تومان از سوي انتشارات دليل ما منتشر شده است.