شناخت امام زمان (عج) ضرورتي اجتنابناپذير است؛ به طوري كه قصور و اهمال در آن، مرگ جاهلي را به دنبال دارد. اما شناختي كه غبار جاهلي را از قلب و جان انسان ميزدايد، شناخت راستين امام و درك حقيقي معناي امامت و ولايت است، نه شناخت شناسنامهاي.
آنچه ضرورت يادشده را ـ به خصوص براي مرزبانان عقيده و ايمان ـ دوچندان ميكند، لزوم پاسخگويي به شبهات مختلف وهابيت درباره شخصيت امام مهدي (عج) است. وهابيان در عقيده مهدويت، از ابعاد مختلف، مانند تولد و طول عمر امام، فلسفه غيبت، شيوه حكومت، رجعت و...، خدشه ميكنند و شيعه را در معرض اتهامهاي واهي قرار ميدهند.
نوشتار حاضر به منظور پاسخ به بخشي از شبهات مربوط به فضائل و مقامات امام مهدي (عج) نگارش يافته است. اين فضائل و مقامات، در سه بخش گردآوري شده است:
ـ بخشي به دوران كودكي آن امام همام، مانند مقام امامت، عصمت و در گهواره سخن گفتن آن حضرت مربوط است.
ـ بخشي به دوران غيبت ايشان، مانند شباهت آن حضرت به پيامبران (عليهم السلام) و دارا بودن سنتهايي از آنان، آگاهي بر غيب و آشنايي به كتب آسماني؛ مرتبط است.
ـ بخشي هم درباره دوران ظهور و حكومت آن حضرت؛ مانند قيام و مبارزه توفنده ايشان با ستمگران و مستكبران است.