فقه زیارت: بررسی فققهی بایدها و نبایدهای زیارت معصومین (ع)

از آنجا كه بُعد فقهي زيارت كمتر مورد توجه قرار گرفته و اگر هم احكام زيارت در برخي كتب مطرح شده، بيشتر به بيان مستحبات و مكروهات آن پرداخته‌اند كه در كتب آداب زيارت مي‌توان آن را مشاهده كرد. ازاين‌رو مؤلف تصميم به توليد اثري كه به طور خاص به بررسي واجبات و محرمات زيارت از منظر فقه اماميه بپردازد گرفته است. به اعتقاد نويسنده تدوين اثري مستقل براي بررسي فقهي بايدها و نبايدهاي زيارت، موجب مي‌‌شود ابعاد مسئله براي دانش‌پژوهان عرصه فقه‌الزيارة روشن گردد و در پي آن، زائران بارگاه‌‌هاي معصومين (ع) نيز از احكام الزامي زيارت آگاه شوند و همچنين مواضع شيعه در مورد مفاهيم مختلف مرتبط با زيارت در برابر دشمنان، به‌ويژه فرقه ضاله وهابيت، واضح و آشكار بيان گردد.

در اين كتاب تنها جايگاه فقهي زيارت معصومين (ع) تحليل و بررسي شده و به احكام زيارت امامزادگان و ديگر اولياي الهي پرداخته نشده است. ازاين‌ رو براي آشنايي با «فقه‌الزيارة»، پس از بررسي معناي لغوي و اصطلاحي مفاهيم مرتبط با موضوع، از قبيل زيارت، فقه، معصوم، واجب و حرام، در بخش اول، حكم اولي و ثانوي اصل زيارت مورد تحليل فقهي قرار گرفته است؛ سپس در بخش دوم، به واجبات و بايدهاي زيارت توجه شده و موارد و مصاديق واجب در زيارت يك به يك بررسي، و اقوال و ادله فقها در مورد آن ارزيابي شده و نظري كه موافق با اصول و قواعد فقه غني اماميه است بيان شده است؛ در بخش سوم كتاب، به بررسي محرمات و نبايدهاي زيارت، در سه فصل جداگانه با عناوين نبايدهاي زائر نسبت به مزور، نبايدهاي زائر نسبت به خويش و نبايدهاي زائر نسبت به زيارتگاه پرداخته‌‌ شده است.