چاه عُسيله: چاهي در قسمت شمالي مکه
چاه عسيله در قسمت شمالي مکه و در فاصله ميان چاه ميمون بن حضرمي و نشانههايي که به عنوان حدّ حرم مکه (انصاب الحرم) در جاده وادي نخله نصب شدهاند، قرار دارد. از مجموع 15چاهي که در اين محدوده قرار دارند، چهار حلقه، به نام عسيله، مشهورند. چهارمين چاه از چاههاي عسيله، پس از آن که فراموش شده و از بين رفته بود، در سال792ق. توسط برخي از امراي فاطمي مصر، بازسازي شد.[1]
تجيبي آب چاه عسيله را گوارا و شيرينترين آب اطراف مکه دانسته است.[2] چاهي در جده نيز به همين نام موجود است.[3]
منابع
التاريخ القويم لمکة و بيت الله الکريم: محمد طاهر الکردي (م.1400ق.)، تصحيح عبدالملک بن عبدالله ابن دهيش، بيروت، دار خضر، 1420ق؛ تاريخ المکة المشرفه و المسجدالحرام و المدينة المشرفه و القبر الشريف: محمد بن احمد ابن ضياء (م.854ق.)، مکه مکرمه، مکتبه التجاريه المصطفي احمد الباز، 1416ق؛ الرحلات المغربيه و الاندلسيه: عواطف محمد يوسف، رياض، مکتبة الملک الوطنيه، 1417ق؛ الزهور المقتطفه من تاريخ مکة المشرفه: محمد بن احمد الفاسي (م.832ق.)، محقق و مصحح مصطفي محمد حسين ذهبي، رياض، مکتبة نزار مصطفي الباز، 1418ق.
[1]. الزهور المقتطفه، ص129؛ تاريخ مکة المشرفه، ج1، ص209.
[2]. الرحلات المغربيه، ص419.
[3]. التاريخ القويم، ج6، ص325.