تحقیق حاضر به بررسی فقهی- حدیثی اعمال مسجد کوفه و سهله پرداخته و نحوه انجام دادن اعمال عبادی را در این دو مسجد شریف، به معنای دخیل بودن مکانی خاص از مسجد در صحت یا کمال عمل، بازپژوهی کرده است. تتبع در روایات مربوط به این دو مسجد نشان میدهد در خصوص مکانهای معیّنی از مسجد کوفه، اعمال و ادعیهای با نص صحیح یا معتبر وارد شده که بیانگر توجه و اهمیت عبادت در آن مکان نزد امام معصوم بوده و ارشاد به این مطلب است که انجام دادن عبادت در این مواضع، در کمال عمل عبادی و بهرهمندی از ثواب تام، نقش دارد. اما در مورد قسمتهای دیگر مسجد کوفه و تمامی مسجد سهله، دلیل روشنی بر خصوصیت داشتن موضعی از آنها یافت نشد. همچنین، انجام دادن عبادت در مکانهای منسوب به انبیا و امامان معصوم: در هر دو مسجد شریف، به دو شرط یقینی بودن انتساب و اثبات عبادت مکرر معصوم در آن محل، در کمال عمل دخیل است و اقتدا به سیره عملی معصومین: محسوب میشود. اما در صورت اثبات نشدن عبادت مکرر معصومین: در آن محل و با فرض یقینی بودن انتساب، عبادت کردن در خصوص آن موضع، تنها از باب تبرک جستن به آن مکان، توجیهپذیر است.