استعمال عطر در حال احرام از دیدگاه فقه مذاهب اسلامی

يکي از محرمات احرام، استفاده از «طيب» يا همان بوي خوش است که فروعات و مسائل مختلفي پيرامون آن وجود دارد و با توجه به اينکه مصاديق نوظهوري براي آن پديد آمده، کنکاش علمي درباره اين موضوع، اهميت يافته است.

در فصل اول اين اثر، به شناخت مفاهيم کاربردي کتاب، همچون «طيب»، «احرام»، «خلوق کعبه»، «کفّاره» و بيان مطالب کلي مربوط به بحث، همچون اهميت و جايگاه فقه مقارن، تنقيح مناط و شرايط آن، پرداخته­ايم.

در فصل دوم به حکم تکليفي استعمال «طيب» در حال احرام از جوانب مختلفي پرداخته شده و بعضي از مصاديق مشکوک آن مورد بررسي قرار گرفته است و پس از آن، در فصل سوم، حکم وضعي استعمال طيب، جنس کفاره و کفاره در فرض تکرار استعمال، بررسي شده است.

بايد توجه داشت در تمامي فصول اين کتاب تلاش شده است آراي مذاهب خمسه به طور کامل، همراه با ادله آنان بيان شود، تا مقارنه کاملي بين آنها صورت پذيرد و کساني که در پي بررسي فقهي اين موضوع هستند، تا حد زيادي از مراجعه به کتب ديگر بي‌نياز شوند.

افزون بر اين، فتاواي فقهي بعضي از بزرگان و مراجع فعلي بر تجميع قرائن و تراکم ظنون مبتني است و ازاين‌رو، براي فتاواي قدماي فقهاي شيعه و مقارنه ميان نظر آنها و فتاواي اهل سنت، ارزش زيادي قائل‌اند. لذا در اين پژوهش تلاش شده آراي فقيهان گذشته نيز منعکس شود.