در ادامه سلسله نشستهای علمی گروه تاریخ پژوهشکده حج و زیارت، نشستی با عنوان "گونه شناسی مزارات سادات مدفون در ایران در قرون نخستین اسلامی " روز چهارشنبه 3 مهر ماه 1398 در سالن جلسات این مرکز برگزار شد .
در این نشست علمی، نخست ریاست پژوهشکده حج جناب آقای دکتر علی اکبر ضیایی در باره اهمیت این نشست، نکاتی مطرح و پس از آن دبیر نشست علمی دکتر سید محمود سامانی به عنوان مقدمه بحث نشست، در باره ویژگیهای جغرافیایی ایران، امواج مهاجرت سادات به این سرزمین و اهمیت شناخت نسبت به مزارات سادات، به نکاتی اشاره و پس از آن جناب حجت الاسلام و المسلمین فقیه محمدمهدی فقیه جلالی بحرالعلوم، عضو گروه تاریخ و سیره پژوهشکده حج و زیارت به عنوان ارائه دهنده بحث، مطالبی درباره مزارات سادات مدفون در ایران بیان کردند.
حجت الاسلام بحرالعلوم ضمن اشاره به این که دانش مزارنگاری با دیگر علوم همانند: تاریخ، جغرافیا، نسبشناسی، هنر و معماری، آداب و رسوم ارتباط بسیار وثیقی دارد، در چند محور مطالبی را عرضه کردند . ایشان به وجود حدود 8134 بقعه که بالغ بر 10000 سید در آنها مدفون هستند اشاره و متذکر شدند که در ایران بالغ بر ده هزار علوی مدفون هستند که به نسبت حدود 40000 زیارتگاه در تمام جهان قابل توجه است.
این محقق نسابه و مزارشناس، در محور دیگر سخنان خود به انگیزهها و دلایل هجرت سادات به ایران پرداخت و به عواملی چون: تحت تعقیب بودن سادات، قیام برای تشکیل حکومت، تبعید برخی سادات، جهاد و تنگدستی ایشان به دلیل ایجاد محدودیت از سوی خلفا اشاره کرد. وی تأکید کرد که موقعیت ایران در جذب سادات تأثیر سترگی داشته است.
محور دیگر سخنان آقای بحرالعلوم، کانونها و محل سکونت سادات به تفکیک گرایش مذهبی آنان بود . به نظر ایشان سادات سنی مذهب در شهرهایی مانند ساوه، نیشابور و اصفهان، مقیم شدند. چنان که سادات زیدی مذهب به کانونهای زیدی مانند طبرستان و ری هجرت میکردند که زیدیه در آن جاها نمود داشت. سادات امامی نیز غالبا به منطقه جبال مانند قم، آوه که شیعیان امامی هم چون اشعریان در آن سکونت داشتند وارد می شدند.