نوشته مجتبی حیدری (عضو گروه اخلاق و اسرار پژوهشکده حج و زیارت)
میقات حج، شماره ۱۱۱، بهار ۱۳۹۹ (ویژهنامه بقیع)
از مباحث مهم پیرامون قبرستان بقیع، استحباب یا عدم استحباب زیارت آن است. پس از اثبات استحباب زیارت، سخن از چگونگی زیارت به میان میآید. در این زمینه، بحث از دیدگاه علمای اهل سنت، موضوعی درخور دقت و توجه است. نگاهی به کتب علمای اهل سنت در این باب، حکایت از آن دارد که اهل سنت، به تأسی از پیامبرخدا(ص) بر استحباب آن فتوا دادهاند. در این میان، برهان الدین بن فرحون از علمای مذهب مالکی در قرن هشتم، در کتاب خود با عنوان «ارشاد السالک الی افعال المناسک»، به تفصیل به زیارت قبرستان بقیع پرداخته و برای هر یک از بزرگان مدفون در بقیع، از جمله فاطمه زهرا(س) (بنا بر آن که در آنجا مدفون باشد)، ائمه چهارگانه شیعیان(ع) ، ابراهیم فرزند پیامبر، و دیگران، زیارتنامههایی را آورده است. در این مقاله، دیدگاه برخی از علمای اهل سنت و به ویژه دیدگاه ابن فرحون مورد بررسی قرار میگیرد.