نوشته سیدمحمدرضا حسینی جلالی، ترجمه محمدمهدی رضایی
فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 36، پاییز 1397.
برای شناخت یک شخصیت و ابعاد زندگی او، راه های گوناگونی وجود دارد. از همه مطمئن و مستند ترین راه، روایتی است که شخص از حیات خویش می دهد. در این صورت، آنچه گفته می شود یا به قلم می آید، به شرط راستی، صداقت و بیان واقعیت، از هر سخن و گفته دیگری به واقعیت نزدیک تر و به قبول و پذیرش سزاوارتر است.
لسان صدق الهی امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع)، در این موضوع، نمونه ای بارز و قابل توجه است. ایشان چه در خطبه ها، نامه ها و سخنان کوتاه نهج البلاغه و چه در روایات و اسناد دیگری که درباره ایشان و از ایشان باقی مانده، بارها و با تعبیرهای مختلف به معرفی خود پرداخته و پرده از چهره نورانی خویش برداشته است. آنچه در این مقاله می خوانید، بخشی از گفته ها و نامه های امیر مؤمنان(ع) است که با استفاده از واژه «اَنا» [=من] جلوه هایی از شخصیت عاطفی، ایمانی، اجتماعی و الهی خود را نمایانده و درباره بسیاری مسائل روزگار خویش، که مربوط به امت مسلمان و آینده جامعه اسلامی است، اظهار نظر، و عرصه ای بزرگ از هدایت و نور و حقیقت را به مخاطبان خود عرضه کرده است.
کلید واژه ها: امیرمؤمنان(ع)، زندگی، ویژگی ها، اسلام، مجاهدت، خلافت.