پژوهشی نو در محدوده تربت حسینی

نوشته سیدعلی ربانی‌موسویان (استادیار گروه فقه و حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر)

فصلنامه پژوهشنامه حج و زیارت، شماره ۱۳، تابستان ۱۴۰۰

تعیین محدوده تربت و حائر حسینی (ع) نقشی تعیین‌کننده در حدود و ثغور دو حکم استحباب اتمام نماز در حائر و اخذ تربت جهت استشفا دارد. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی پس‌ از آنکه دیدگاه فقها را با نگاهی نقّادانه بررسی می‌کند و ادله روایی این باب را که به‌ظاهر مشتمل بر اختلافات بارزی است بازنگری نموده، در نهایت با دقت در ادله و بهره‌گیری از کلمات معصومان: و توجه به روح واژه‌ها و لحاظ نمودن تاریخ صدور احکام و در نظر گرفتن قرائن دیگر و با عنایت به فلسفه صدور حکم، به این نتیجه رسیده که مقصود از تربت حسینی(ع) همان مکانی است که حوادث روز عاشورا در آن به وقوع پیوسته و منطبق با ارض کربلا در زمان خود حضرت سیدالشهدا(ع) بوده و اعداد و ارقامی که در این رابطه گفته‌شده از باب بیان مراتب فضیلت و شرافت و اثر است؛ به‌طوری‌که مرقد مطهر مرکز دایره شفاست و هرچه نماز به آن نزدیک‌تر اقامه شود مطلوب‌تر است.