محمد بن عبدالوهاب ميگويد: «چنانچه کسي ميان خودش و خدا واسطهاي قرار دهد، به اجماع علما کافر است».[1]
گويا عبدالوهاب، کتب علماي اهل سنت را نديده که از روايتهاي جواز استغاثه پر است. از طرفي بسياري از علماي اهل سنت اعتراف دارند که هنگام مشکلات، به پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در حال حيات و به آثار اولياءالله در حال ممات استغاثه ميکردند؛ ازاينرو بطلان ادعاي عبدالوهاب، براي کسي که حتي آگاهي اندکي از سيره علماي سلف داشته باشد، مانند آفتاب روشن است، چنانکه احمد قسطلاني،[2] نورالدين سمهودي[3] و ابن حجر عسقلاني[4]، استغاثه به غير خدا را جايز شمردهاند. همچنين ابوعلي خلال، شيخ حنابله به قبر موسي بن جعفر (علیه السلام)[5] و احمد بن حنبل، به قبر شافعي متوسل ميشدند و استغاثه ميکردند.[6]
[1]. مجموعة المؤلفات، ج6، ص177.
[2]. المواهب اللدنية، ج۳، صص605-606.
[3]. وفاء الوفاء، ج4، ص193.
[4]. فتح الباري، ص441.
[5]. تاريخ بغداد، ج۱، ص54.
[6]. مناقب أبيحنيفة، ج۲، ص۱۹۹.