شبهه: بهتر بودن نصارا و یهود از صحابه نزد شیعه

شبهه دوم: بهتر بودن نصارا و یهود از صحابه نزد شیعه

ابن تیمیه شیخ الاسلام وهابی‌ها مدعی است كه از دیدگاه شیعه، یهود و نصارا بهتر از صحابه‌اند:

ثُمَّ إِنَّ الرَّافِضَةَ ـ أَوْ أَكْثَرَهُمْ ـ لِفَرْطِ جَهْلِهِمْ، وَضَلَالِهِمْ یقُولُونَ: إِنَّهُمْ وَمَنِ اتَّبَعَهُمْ ... وَإِنَّ الْیهُودَ وَالنَّصَارَى كَانُوا خَیرًا مِنْهُمْ، لِأَنَّ الْكَافِرَ الْأَصْلِی خَیرٌ مِنَ الْمُرْتَدِّ، وَقَدْ رَأَیتُ هَذَا فِی عِدَّةٍ مِنْ كُتُبِهِمْ.[1]

شیعه و اكثر شیعه به سبب جهل و گمراهی می‌گویند که یهود و نصارا بهتر از صحابه و تابعین‌اند؛ به این دلیل که کافر اصلی، بهتر از مرتد است! من این مطلب را در چندین کتاب شیعه دیدم.

پاسخ شبهه دوم

در پاسخ به شبهه دوم، ملاحظاتی چند وجود دارد:

اولاً: این ادعا مانند بسیاری از ادعا و تهمت‌های دیگر ابن تیمیه به شیعه، بدون هیچ دلیل و مستندی گفته شده است. هرچند وی مدعی است که این مطلب را در چندین کتاب شیعه دیده، ولی به هیچ یک از این کتاب‌ها اشاره نمی‌کند و اگر او کوچک‌ترین سندی در اختیار داشت، قطعاً بدون هیچ ملاحظه‌ای به آن اشاره می‌نمود؛ ولی هیچ نامی از آنها نبرده است. این نشان می‌دهد که وی برای بدنام نمودن شیعه، از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند؛ دروغ، تهمت، تحریف و کتمان حقایق، تقطیع روایات در فضایل اهل بیت و... و با هر وسیله غیر شرعی سعی دارد تا بر علیه شیعه دسیسه نموده و فتنه‌انگیزی نماید. این تهمت ایشان نیز در راستای بقیه کارهای وی ارزیابی می‌گردد.

ثانیاً: از نگاه شیعیان مصاحبت و ملازمت با رسول خدا _{(صلی الله علیه و آله)} افتخار بزرگی است[2] و بسیاری از صحابه آن حضرت برای برپایی حكومت اسلامی و گسترش اسلام بسیار کوشیدند و با ایثار جان و مال خویش، هدف‌های بلند رسول خدا _{(صلی الله علیه و آله)} را پی‌گرفتند.^[3] بسیاری از صحابه در خدمت اهل بیت بوده و امام علی _{(علیه السلام)} و بقیه اهل بیت _{(علیهم السلام)} را یاری نموده‌اند. چگونه ممکن است ما آنان را بدتر از یهود و نصاری بدانیم؟!

ثالثاَ: این چیزی است که ابن تیمیه و دیگر وهابیان به شیعه می‌گویند؛ یعنی شیعه را بدتر از یهود و نصارا می‌دانند!

لازم به یاد آوری است که گرچه شیعیان در طول تاریخ اسلام از سوی برخی متعصبین فرقه‌های دیگر، چون «بربهاری»، «ابن تیمیه»، «وهابیت»، «سپاه صحابه»، «لشکر جهنگوی» و جدیداً «داعش»، «النصره»، «القاعده» و «طالبان» و... مورد هجمه‌های تبلیغاتی قرار گرفته و تکفیر شده‌اند و هزاران نفر از شیعیان بی‌گناه و بعضاً در حال نماز و در مسجد به خاک و خون کشیده شده‌اند، ولی هیچ‌گاه برادران اهل سنت خویش را متهم به کفر نکرده‌اند، یا بدتر از یهود و نصارا ندانسته‌اند و تا توان داشته‌اند، در بیداری و رفع غفلت این گروه‌ها کوشیده‌اند؛ زیرا این‌گونه اختلافات را به نفع دشمنان اسلام، یعنی همان یهود و نصارا می‌دانند.

ولی متأسفانه همین متعصبین در آثار و کتاب‌های‌شان بدون هیچ ملاحظه‌ای شیعیان را بدتر از یهود و نصارا می‌خوانند. گویا اینها دشمنی جز پیروان مکتب اهل بیت _{(علیهم السلام)} نمی‌شناسند؛ در حالی که شیعیان در طول تاریخ همیشه از کیان اسلام در سخت‌ترین شرایط در برابر یهود و نصارا دفاع کرده‌اند. زمانی سردار بزرگ شیعی سیف‌الدوله از آل‌همدان در برابر مسیحیان سینه سپر نمود و از سرزمین‌های اسلامی دفاع کرد که در تاریخ ثبت و ضبط شده است.[4] امروز نیز سردار بزرگ دیگر شیعه چون سید حسن نصرالله در قالب حزب‌الله با تمام وجود از سرزمین فلسطین و قدس شریف دفاع می‌کند و تنها نیرویی است که اسرائیل را در نوبت‌های مختلف شکست داده و مسلمانان را سرافراز نموده است؛ اما باز هم متعصبین وهابی می‌گویند شیعه بدتر از یهود است.

ابن تیمیه که بدون هیچ دلیل و مدرکی مدعی است شیعیان اصحاب پیامبر اکرم _{(صلی الله علیه و آله)} را بدتر از یهود و نصارا می‌دانند، خود از شیعیان چنین یاد می‌کنند: «وَ فُضِّلَتِ الْیهُودُ وَالنَّصَارَى عَلَى الرَّافِضَةِ»[5]؛ «یهود و نصارا بر شیعه برتری دارند».

بنابراین، شیعیان نه اصحاب رسول الله _{(صلی الله علیه و آله)} را بدتر از یهود و نصارا می‌دانند و نه دیگر فرقه‌های مسلمانان را؛ هرچند مخالف شیعه باشند و حتی جریان‌های تکفیری که اهل قبله هستند و به وحدانیت خدا و نبوت پیامبر خاتم _{(صلی الله علیه و آله)} و ضروریات دین ایمان داشته و به علت جهل و ناآگاهی، فکر می‌کنند مسلمانان کافر شده‌اند، همین‌ها را شیعه بهتر از یهود و نصارا می‌داند و می‌کوشد که آنها را از خواب غفلت بیدار کند.

[1]. منهاج السنة النبوية في نقض كلام الشيعة القدرية، ج7، ص475.

[2]. صحابي از نظر شيعه به كسي گفته مي‏شود كه معاشرت و ملازمت طولاني با پيامبر _{(صلی الله علیه و آله)} داشته باشد و تا پايان عمر بر ايمان خود بماند؛ چنان‌که لغويان تصريح كرده‏اند: «ولا يقال الا لمن كثر ملازمته» و «إنّ المصاحبة تقتضي طول صحبته». ر.ک: لسان العرب و مفردات، ماده «صحب».

[3]. توبه: 100.

[4]. البداية و النهاية، ج‏11، ص264.

[5]. منهاج السنة النبوية، ج1، ص8.