يکي از زمينههاي مطالعه در زمينه زيارت، بررسي آن از بعد روانشناختي است که به آن روانشناسي زيارت گفته ميشود. روانشناسي زيارت را ميتوان شاخهاي از روانشناسي دين به حساب آورد که به صورت ويژه بر زيارت متمرکز ميشود. در روانشناسي زيارت، اين عمل از جنبههايي مانند انگيزههاي زيارت، عوامل روانشناختي تأثيرگذار بر کيفيت زيارت، آسيبهاي روانشناختي زيارت، حالات هيجاني و عاطفي زائران و... سخن به ميان ميآيد. گفتني است. مطالعه اين جنبهها براي زائران و گردانندگان امور حج و زيارت، سودمند بوده، آنان را در افزايش بهرهمندي از عمل خود کمک شاياني ميکند.
بر اين اساس، نوشتار حاضر به بررسي روانشناسي زيارت ميپردازد و در صدد است تا با بهرهگيري از آموزههاي روانشناسي و نيز منابع ديني، زيارت را از بعد روانشناختي مطالعه کند.