مثنوی است که بانویی فرهیخته و دانشمند در دوره صفوی آن را در راه سفرش به حج سروده و نکته ها و آگاهی های جالبی از شهرها و بلاد مردم آن سامان و... عرضه کرده است. این قطعه ۱۲۰۰ بیت روان و زیبا در قالب مثنوی دارد و نکته ها و آگاهی های جالبی از شهرها و بلاد مردم آن سامان و خُلق و خوی شان و تصویری از چگونگی حج گزاری مسلمانان به ویژه شیعیان در قرن دوازدهم قمری عرضه کرده و بی گمان در سرایش این منظوم، از شاعر بلند آوازه حکیم نظامی تأثیر پذیرفته است. به گفته محقق اثر، اطلاعات دقیقی درباره هویت این بانو در دست نیست.