در طول تاریخ اســلام بودهاند کســانی که شناخت چندانی از شریعت نداشتهاند، اما مدعی علم و فقاهت بوده و خود را پیشوای دیگران پنداشتهاند. این افراد با برداشتهای نادرســت و تفســیرهای اشتباه از نصوص شــرعی باعث گمراهی خود و دیگران شدهاند. ایــن عــده بــه قرائت و فهم خود از ظواهــر آیات و روایات اکتفا و آنهــا را مطابق با تلقی خود تفســیر کــرده و تغییــر میدادند و بدین ترتیب در امــور حلال و حرام گرفتــار افراط و تفریط بــوده و آن دو را بــا هــم درمیآمیختهاند؛ چنانکه تشــخیص صحیــح از ناصحیح را برای عمــوم مردم دشــوار میکردنــد. از خطرناکتریــن وا کنشهای این عالمنماهــا متهم کردن مســلمانان به کفر و شــرک، ارتداد و مباح دانســتن جان و مال آنان اســت؛ چنانکه با این حربه خون بیگناهان را میریزند و اموالشــان را غارت میکنند و زنان و کودکانشــان را به اسارت میبرند و حتی از به آتش کشیدن مساجد ابایی ندارند.
برای مصونســازی جوامــع اســامی در مقابل این برداشــت غلط از دیــن و آموزههای دینــی، صاحبنظــران و متفکران مســلمان در صدد پاســخگویی بــه کجفهمیهای این گروه برآمدهاند و آثار ارزشمندی برای خاموش کردن فتنه تکفیر برجای گذاشتهاند. یکی از ایــن آثــار ارزشــمند کتاب منابع التکفيــر و الارهاب و خطر العقــول المفخخة به تدوين شیخ حسین علی الراضی است که جمعی از پژوهشگران آن را به فارسی ترجمه کردهاند. ضمن تشــکر از مترجمــان گرامی، آقایان ابوالقاســم غضنفری، عبدالله امینیپور و خانــم فاطمــه قاســم محمد امیدواریم این اثر مورد اســتفاده محققان و پژوهشــگران قرار گیرد.
این اثر در 368 صفحه و قطع وزیری، توسط نشر مشعر منتشر شده است.