تاريخ : 1392/09/03 | کد : 6846 |
سفرنامه مكه
بهكوشش هارون وهومن، تهران، پانيذ، چاپ ۱، ۱۳۸۳، ۳۴۴ص، رقعي.
ترجمهٔ سفرنامهٔ محمد معصوم عليشاه يا همان نايبالصدر شيرازي (۱۲۷۰ ـ ۱۳۴۴) به مكه و عربستان و تركيه است. نخست مقدمهٔ طولاني و آكنده از مطالب متنوع يا درد دلها و دغدغههاي فكري نويسنده، نوشته شده است. بخشهايي از مقدمه مثل خوابنما شدن، علت سفر، سفرهاي قبلي و مناسك حج قابل توجه است. نثر كتاب فارسي مكلف عصر قاجاري و مملو از كلمات عربي و مشحون از سخنان بزرگان دين و آيات كتاب آسماني مسلمانان و نقل قولهايي از كتابهاي فرهنگ نامهاي است. نگرش اين روحاني صوفي عصر قاجار، نقد ديدگاههاي مخالف و رفتار مخالفان است؛ وي خود را يك مسلمان شيعه اماميه ميداند و در اين مقوله، غير مسلمانان و حتي غير شيعيان و بدتر از آن شيعيان غير اماميه را با بدترين الفاظ و القاب ياد ميكند و از سوي ديگر به عنوان يك درويش نعمت اللهي، به تمسخر و هجو و تكذيب ديگر فرقههاي تصوف ميپردازد.