تاريخ : 1392/09/13 | کد : 7044 |
سفرنامه حج منصور ۱۲۸۶ ـ ۱۲۸۵ ق.
يعقوب منصور تبريزي (درگذشت ۱۳۲۷ق)، به كوشش رسول جعفريان، تهران، علم، چاپ ۱، ۱۳۸۸، ۳۰۶ص، وزيري.
سفرنامه يعقوب ميرزاي تبريزي با نام مستعار «منصور» در سال ۱۲۸۵ ـ ۱۲۸۶ قمري است. اين سفر هفت ماه به طول انجاميد. رعايت سبك داستانگويي هزار و يك شب در اين سفرنامه جالب توجه است. او كتاب را شبيه داستانهاي كهن مانند قصههاي اميرارسلان رومي و هزار و يك شب نوشته است. تبويب و ساختار آن هم بر اساس همين نكته است و خاطرات هر شب يك فصل است. پس از فرا رسيدن شب، داستان آن روز تمام شده و با عبارتي خاص دنباله مطلب را به فردا موكول ميكند. آن عبارت اين است: «چون شب بر سر دست برآمد، منصور لب از گفتار فروبست». مهمترين نكته سفرنامه وي اين است كه سفر وي، وقتي در استانبول بوده، با ماه رمضان مصادف شده و همين امر تا اندازهاي او را از انجام و انديشه درباره كارهاي خلاف مقيد كرده است، اما حتي اين شرايط نيز زبان و قلم او را از اظهار برخي از موارد باز نميدارد. وي در خلال ذكر اين موارد، اطلاعات جالبي درباره تاريخ اجتماعي نواحي مورد بحث به دست ميدهد كه در مآخذ ديگر كمتر ميتوان از آن سراغ گرفت. نكته ديگر قلم طنزآميز اوست، همچنين ثبت شگفتيهايي كه در طول سفر مشاهده كرده است.