قامتت قامت سرو است و رُخت همچون ماه

هرکه دیده‌ست تو را گفته که ماشاءالله

قامتت قامت سرو است و رُخت همچون ماه

نه فقط اهل زمین، بلکه رسید از ملکوت

بانگ «لا حول و لا قوة الّا بالله»

حافظ از روی تو گفته‌ست، جهانگیر شود

هرکه شد حُسن جمالش به ملاحت همراه

مادرت خیرِ نسا و پدرت خیرِ بشر

خیر در خیر کثیری و خدا هست گواه

زور بازوی علی داری و شاهد دارم

برده‌ای جنگ جمل را تو به یک گوشه نگاه

تو کریمی و کرامت شده نازل از تو

دست از دامن لطف تو نگردد کوتاه

ما گداییم و به یک لقمۀ نان محتاجیم

از همان لقمه که دادی به سگانت، ای شاه

صلح تو راز بزرگی‌ست، نفهمید کسی

از قیام تو نشد غیر برادر آگاه

زهر در سینۀ تو کار خودش را می‌کرد

و تو در فکر لب خشک اباعبدالله

قلم و شاعر و دفتر همه حاجت دارند

این غزل نذر غریبی تو ان‌شاءالله