به جز حسن ننشسته کسی به جای کریم

همیشه رزق گرفتیم از دعای کریم

زدیم تکیه به طوبای «ربّنا»ی کریم

ذلیل گشت هرآن‌که گدای مردم شد

مگر کسی شود از لطف حق، گدای کریم

فرشته بال گشوده به زیر پای کسی

که مانده منتظر بوسه‌ای به پای کریم

به خانوادۀ اوصاف لم یزل بنگر

به جز حسن ننشسته کسی به جای «کریم»

زیادی گل این خاندان شدن فخری‌ست

که لطف کرده به ما این چنین خدای کریم

غبار، غرق تمنای توتیا شدن است

نشسته است از این روی بر ردای کریم

دو آرزو به دل داغ‌دار دنیا ماند

کفن برای شهید و حرم برای کریم