زیارتگاه ائمه بقیع(ع) که قبور مطهر چهار تن از امامان معصوم شیعه (شامل امام حسن مجتبی، امام زینالعابدین، امام محمد باقر و امام جعفر صادق(ع)) را در بر دارد، از مهمترین مقاصد زیارتی عموم مسلمانان در مدینه منوّره به شمار میآید. تا کمتر از یکصد سال پیش، روی این قبور ساختمان و گنبد بزرگی وجود داشته که از بناهای معماری شاخص در مدینه بوده است. در این نوشتار، با استناد به منابع تاریخی و جغرافیایی اصیل و دست اول، تاریخچه اجمالی گنبد ائمه بقیع:، شامل تعیین زمان ساخت و تحولات و بازسازیهای آن در دورههای بعدی، بررسی شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد قبور ائمه بقیع(ع) تا قرن پنجم هجری فاقد ساختمان بوده و نخستین گنبد روی این قبور، در اواخر این قرن، به دستور مجدالملک براوستانی قمی (د ۴۹۲ق) ساخته شده است. مهمترین تحولات معماری این بنا در دورههای بعدی نیز تخریب اول و دوم آن به دست وهابیها و بازسازی آن در دوره عثمانی پس از تخریب اول بوده است.