بقیع در سروده‌های فارسی

وهابیان دو بار در یکی در سال ۱۲۲۰ و دیگری در سال ۱۳۴۴ قمری با بدعت شمردن بنای بر قبور و زیارت، به تخریب اماکن و بقیعه‌های بقیع پرداختند. تخریب بقیع اعتراضات شدیدی از مسلمانان از جمله مردم ایران را به دنبال داشت و به همین منظور بسیاری از شیعیان هر ساله در هشتم شوال به عنوان «یوم الهدم» این روز را به سوگ می نشینند. و به مرثیه خوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع می‌پردازند.

این واقعه شوم موجب شد تا شاعران آئینی اعتراض خود را به زبان شعر بیان نمایند و به مظلومیت و غربت ائمه مدفون در بقیع اشاره نمایند. آنچه اکنون در گنجینه ادب ایارن زمین از بقیع در دست داریم عمدتا به قرن اخیر باز می گردد. خوشبختانه در سال های اخیر توجه خوبی به واقعه تخریب بقیع شده است و شاعران نسل جدید به سرودن اشعار در قالب‌های گوناگون شعری پرداخته اند.