از اهل جویم فارس، و شافعیمذهب، و ساکن مدینه منوره بود. او در حدود سال 785 در جویم به دنیا آمد. همانجا قرآن آموخت و نحو و صرف را نزدپدرش فراگرفت و سپس به شیراز رفت و از محمود سروستانی، فقه و نحو، و از عفیف کازرونی حدیث فراگرفت و به خراسان رفت و از یوسف حلاج، فقه و اصول آموخت. در سال 830 قمری از طریق شام به حج مشرف شد و همانجا مدتی مجاور گشت و سپس به بیت المقدس رفت و مجدداً برای حج به مکه برگشت و بعد از مدتی مجاروت، مدینه را برگزید. او در سال 862 قمری در سن 77 سالگی وفات یافت و در بقیع دفن شد (سخاوی، 1425ق، ج4، ص659)