سیداحمد بن محمد بن یونس حسینی مدنی دجانی مشهور به قشاشی

شغل اصلی او قشاشی (صیقلی = تیز کردن) بود. جدش از بیت‌المقدس بود و ساکن مدینه شد. با پدرش در سال 1011 به یمن رفت و از اکثر علمای آنجا بهره برد. سپس به مکه آمد و مدتی در آنجا ماند و از بزرگان آنجا دانش آموخت. او سپس به مدینه رفت و حلقه درس تشکیل داد و بیش از صد نفر در حلقه درس او مشارکت داشتند. وی دارای پنجاه تألیف بود. او در سال 1071 قمری وفات یافت و در شرق گنبد حلمیه سعدیه در بقیع دفن شد ^{(یوسف البان، 1440ق، ج2، ص1513)}