سیدمحمدتقی طالقانی

سیدمحمدتقی آل احمد طالقانی، سال ۱۲۸۰شمسی ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص161؛ یعقوبی، 1373ق، ص273)} در خانواده‌ای روحانی در محله نصرالدین تهران چشم به جهان گشود. وی فرزند ارشد سیداحمد حسینی طالقانی، روحانی محبوب و خوشنام پایتخت، امام جماعت مساجد پاچنار و لباسچی و برادر جلال آل‌احمد نویسنده مشهور است ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص7)} مادرش امینه‌بیگم اسلامبول‌چی، خواهرزاده آقابزرگ تهرانی، صاحب کتاب الذریعه بود ^{(تهرانی، 1403ق، ج۸، ص۲۹۰)} وی پس از سالیانی بهره‌گیری از اساتید حوزه‌های علمیه قم و نجف، بر اساس مأموریت آیت‌الله بروجردی، به مدینه رهسپار شد ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص161)}

آیت‌‌الله بروجردی به چند تن با راهبری سیدمحمدتقی آل احمد، مأموریت داد تا فردی را از میان خود برای نمایندگی میان شیعیان نخاوله مدینه برگزینند. آل احمد با علم به احتمال شهادت در این راه، خود، این مأموریت را پذیرفت ^{(هدایتی، 1343ش، ص210)} و حدود سال ۱۳۳۰شمسی وارد شهر مدینه شد ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص161)} برادر او، شمس آل احمد، وی را نماینده آیات عظام اصفهانی و بروجردی در مدینه دانسته است ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص106)} به پشتوانه همین سخن، یکی از تاریخ‌پژوهان نیز چنین گفته است ^{(جعفریان، 1387ش، ج17، ص361)} با توجه به درگذشت آیت‌‌الله اصفهانی در سال ۱۳۶۵قمری/۱۳۲۵شمسی این سخن صحیح نمی‌نماید.

در منابع، آگاهی‌هایی اندک از تلاش‌های آل احمد در دو سال اقامتش در مدینه آمده است. به گفته شمس، به ‌رغم آنکه وهابیان بازسازی قبور را بدعت می‌شمرند، وی در این دوره با حمایت‌های آیت‌‌الله بروجردی و تشویق بازاریان تهران کوشید تا قبرستان بقیع را بازسازی کند؛ ولی توفیقی نیافت ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص161)} جلال آل احمد نیز در کتاب خسی در میقات، از اشتیاق برادرش و تلاش فراوان و خون دل خوردن وی برای سنگچین کردن پیرامون قبور چهار امام مدفون در بقیع، سخن گفته است ^{(جلال آل احمد، 1345ش، ص42)}

نامه کاردار وقت ایران در جده به پدر سیدمحمدتقی، گویای بخشی از ویژگی‌های اخلاقی اوست. وی آل احمد را به صفاتی مانند حسن خلق، علو طبع، متانت، وقار و دستگیری از نیازمندان و ناتوانان ستوده و همین را مایه موفقیت او شمرده است ^{(شمس آل احمد، 1345ش، 116)}

سیدمحمدتقی به سال ۱۳۳۲شمسی در مدینه درگذشت ^{(شمس آل احمد، 1345ش، ص116)} شمس آل احمد به پشتوانه گفته‌های همسر و فرزند محمد تقی، بر این باور است که وی مسموم شده و در هفتم اردیبهشت آن سال به شهادت رسیده است ^{(هدایتی، 1343ق، ص210)} سیدمحمدتقی در قبرستان بقیع، در فاصله سه متری قبور ائمه بقیع، به خاک سپرده شد ^{(شمس آل احمد، 1369ش، ص108)}