اهتمام صوفیه به زیارت بقیع و دفن صوفیان در آن

زیارت بقیع و دفن مسلمانان در آن امری شناخته‌شده است. اما آگاهی از اهتمام و توجه طریقت‌های صوفیه به زیارت بقیع و دفن صوفیان در آن اندک است. بررسی کتابخانه‌ای منابع تاریخی و سفرنامه‌های مسلمانان به روش توصیفی ـ تحلیلی نشان می‌دهد که مشایخ صوفیه و مریدانشان به حضور در بقیع و زیارت مشاهد آن ـ برای کسب فیض و برکات معنوی از بزرگان مدفون در آن ـ اهتمام خاصی داشته‌اند. صوفیان هنگام حضور در بقیع، از ائمه مدفون در بقیع با عناوینی چون «مدون حقائق صوفیه» و «اجله عرفای زمان» یاد کرده‌اند و با برگزاری حلقه ذکر در جوار مزار آنها دچار وجد و سرور عرفانی شده‌اند. اطراف مزار ابراهیم (پسر رسول اکرم ص)، مزار اهل ‌بیت: و مزار عثمان (خلیفه سوم) از اماکن اصلی دفن صوفیه در بقیع، و محلی برای زیارت و تبرک‌جویی صوفیان و مردم عادی بوده است. صوفیان مدفون در بقیع به طریقت‌های نقشبندیه، قادریه، چشتیه، شاذلیه، درقاویه، علویه و سمانیه وابسته بوده‌اند؛ بعضی اهل حجاز بوده‌ و بعضی دیگر از سرزمین‌های مختلف اسلامی ـ از قبیل ایران، شام، عراق و مغرب اسلامی ـ به مدینه رفته و در آنجا چشم از جهان فروبسته و در بقیع دفن شده‌اند.